zawgyi
တစၡါတုႏ္းက တစၷယ္ရပ္်ခားဆီက အပ္ိဳႀကီးတစ္ေယာကၷဲ႔ လူပ္ိႀကီးတစ္ေယာက္ဟာ ခရီးၾသားရင္း ရင္းႏြီးခဲ့ၾကတယ္။
ၾသားရမယ့ၡရီးကလဲတူေေနတာ့ စကားေ်ပာရင္း အတူနားရင္း ခရီးဆကၡဲ့ၾကသတဲ့။
ေညနရီမိုးခ္ဳပၱဲ့အခါ ေရာကၱဲ့အရပ္ေဒသကနယ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မြာ ခရီးတစ္ေထာကၷားရင္း အိပ္ စကၹိဳ႕အၾတက္ တၫ္းခိုရမယ့္ေနရာလိုက္႐ြာတဲ့အခါ ႐ြား႐ြားပါးပါး တစ္ေယာက္အိပၡႏ္းတစၡႏ္းသာက္ႏ္ေတာ့တဲ့ တၫ္းခိုခႏ္းတစၡဳကိုပဲေၾတသတဲ့..။
မတပၷိုငၱဲ့အဆုံး အဲဒီ့အခႏ္းမြာပဲ ႏြစ္ေယာက္အိပၹိဳ႕အၾတကၦဳံး်ဖတၡဲ့ၾကရတယ္။
အခႏ္းကက္ၪ္းၿပီး ကုတငၼပါတဲ့တၫ္းခိုခႏ္းထဲမြာ ေစာငၸါးေလးတစၳၫၷဲ႔ ေခါင္းအုံးတစႅဳံးကိုအလယၼြာခ္ၿပီး လူပ္ိဳႀကီးနဲ႔အပ္ိဳႀကီးဟာ ဘယႅဴးညာလြိမ့ၷဲ႔ ညဥ့ၷကၱဲ့အထိအိေပၼပ္ာ္ၾကပါဘူး။
လူပ္ိဳႀကီးရဲ႕သက္်ပင္းခ္သံေၾတကိုလဲ အပ္ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ ရငၱဳႏ္ေအာင္ၾကားရလိမ့ၼယၳငၸါတယ္၊
အဲဒီအခ္ိႏၼြာပဲ လူပ္ိဳႀကီးက အိပ္ရာေကနထလိုကၸါတယ္။( အပ္ိဳႀကီး နဲနဲလန႔္ၾသားတယၳင္ရဲ႕ )
ေစာငၸါးေလးကိုအသာယူၿပီး ႏြစ္ေယာက္ၾကားမြာ ခႏ္းစီး ေသဘာမ္ိဳးကာထားလိုကၱယ္ ၊
စၫ္း်ခားလိုကၱဲ့ေသဘာမ္ိဳးထငၸါရဲ႕..။ ဒီလိုနဲ႔မိုးလင္းခဲ့ပါတယ္၊
သူတို႔ႏြစ္ေယာက္ဟာ စကားတျစၡႏ္းမြ မဆိုၾကပဲ ကိုယ့္အထုပၠိဳၾယၦဲပီး ခရီးဆကၡဲ့ၾက်ပႏၸါတယ္။
ခရီးေအတာ္ အတႏ္ေရာကၱဲ့အခါ ငါးေေပလာက္အက္ယ္႐ြိတဲ့ ေေရ်မာင္းတစၡဳဟာ သူတို႔ရဲ႕ခရီးကို ကန႔ႅန႔္်ဖတၸီးတားထားတယ္၊
အနီးဝႏ္းက္ငၼြာလဲ တံတားအ်ဖစ္ အသုံး်ပဳစရာဘာမြမ႐ြိေေလတာ့ လူပ္ိဳႀကီးက ဒီေေရ်မာင္းကို ခုႏၠဴးပီး တ်ခားဘက္ေရာကၼြ အပ္ိဳႀကီးကူးဖို႔ တံတားထိုးစရာတစၡဳခု႐ြာမယ္ေပါ့ ..
အဲဒီ့လိုစိတၠဴးနဲ႔ ပါလာတဲ့အထုပၠိဳ အပ္ိဳႀကီးကိုေပး ခါးေတာင္းက္ိဳက္ၿပီး ခုႏ္ၿပီးကူးမယ္ဟႏ္်ပငၱဳႏ္း တစႅမ္းလုံးစကားတျစၡႏ္းမြ ေမ်ပာပဲအခုမြေထ်ပာတဲ့ အပ္ိဳႀကီးရဲ႕ စကားေၾကာင့ၠိဳလူပ္ိဳႀကီး ဖငၳိဳငႅဲက္ၾသားပါတယ္။
အပ္ိဳႀကီးေ်ပာလိုကၱာက..ညတုႏ္းက ေစာငၸါးေလးကိုေတာင္ ေမက္ာၷိုငၸဲဒီေ်မာင္းကို ႐ြင္ေက္ာၷိုငၸါ့မလားတဲ့ ..။
ဘာေၾကာင့ႅဲဆိုတာေတာ့ ကိုယ့ၹာသာ ေၾတးၿပဳံးၾေကပးေတာ့ဗ္ာ…။
crd
unicode
တစ္ခါတုန္းက တစ္နယ္ရပ္ျခားဆီက အပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ လူပ်ိႀကီးတစ္ေယာက္ဟာ ခရီးသြားရင္း ရင္းႏွီးခဲ့ၾကတယ္။
သြားရမယ့္ခရီးကလဲတူေနေတာ့ စကားေျပာရင္း အတူနားရင္း ခရီးဆက္ခဲ့ၾကသတဲ့။
ညေနရီမိုးခ်ဳပ္တဲ့အခါ ေရာက္တဲ့အရပ္ေဒသကနယ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွာ ခရီးတစ္ေထာက္နားရင္း အိပ္ စက္ဖို႔အတြက္ တည္းခိုရမယ့္ေနရာလိုက္ရွာတဲ့အခါ ရွားရွားပါးပါး တစ္ေယာက္အိပ္ခန္းတစ္ခန္းသာက်န္ေတာ့တဲ့ တည္းခိုခန္းတစ္ခုကိုပဲေတြသတဲ့..။
မတပ္ႏိုင္တဲ့အဆုံး အဲဒီ့အခန္းမွာပဲ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ဖို႔အတြက္ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကရတယ္။
အခန္းကက်ဥ္းၿပီး ကုတင္မပါတဲ့တည္းခိုခန္းထဲမွာ ေစာင္ပါးေလးတစ္ထည္နဲ႔ ေခါင္းအုံးတစ္လုံးကိုအလယ္မွာခ်ၿပီး လူပ်ိဳႀကီးနဲ႔အပ်ိဳႀကီးဟာ ဘယ္လူးညာလွိမ့္နဲ႔ ညဥ့္နက္တဲ့အထိအိပ္မေပ်ာ္ၾကပါဘူး။
လူပ်ိဳႀကီးရဲ႕သက္ျပင္းခ်သံေတြကိုလဲ အပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ ရင္တုန္ေအာင္ၾကားရလိမ့္မယ္ထင္ပါတယ္၊
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ လူပ်ိဳႀကီးက အိပ္ရာကေနထလိုက္ပါတယ္။( အပ်ိဳႀကီး နဲနဲလန႔္သြားတယ္ထင္ရဲ႕ )
ေစာင္ပါးေလးကိုအသာယူၿပီး ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ခန္းစီး သေဘာမ်ိဳးကာထားလိုက္တယ္ ၊
စည္းျခားလိုက္တဲ့သေဘာမ်ိဳးထင္ပါရဲ႕..။ ဒီလိုနဲ႔မိုးလင္းခဲ့ပါတယ္၊
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ စကားတစ္ခြန္းမွ မဆိုၾကပဲ ကိုယ့္အထုပ္ကိုယ္ဆြဲပီး ခရီးဆက္ခဲ့ၾကျပန္ပါတယ္။
ခရီးအေတာ္ အတန္ေရာက္တဲ့အခါ ငါးေပေလာက္အက်ယ္ရွိတဲ့ ေရေျမာင္းတစ္ခုဟာ သူတို႔ရဲ႕ခရီးကို ကန႔္လန႔္ျဖတ္ပီးတားထားတယ္၊
အနီးဝန္းက်င္မွာလဲ တံတားအျဖစ္ အသုံးျပဳစရာဘာမွမရွိေလေတာ့ လူပ်ိဳႀကီးက ဒီေရေျမာင္းကို ခုန္ကူးပီး တျခားဘက္ေရာက္မွ အပ်ိဳႀကီးကူးဖို႔ တံတားထိုးစရာတစ္ခုခုရွာမယ္ေပါ့ ..
အဲဒီ့လိုစိတ္ကူးနဲ႔ ပါလာတဲ့အထုပ္ကို အပ်ိဳႀကီးကိုေပး ခါးေတာင္းက်ိဳက္ၿပီး ခုန္ၿပီးကူးမယ္ဟန္ျပင္တုန္း တစ္လမ္းလုံးစကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာပဲအခုမွထေျပာတဲ့ အပ်ိဳႀကီးရဲ႕ စကားေၾကာင့္ကိုလူပ်ိဳႀကီး ဖင္ထိုင္လဲက်သြားပါတယ္။
အပ်ိဳႀကီးေျပာလိုက္တာက..ညတုန္းက ေစာင္ပါးေလးကိုေတာင္ မေက်ာ္ႏိုင္ပဲဒီေျမာင္းကို ရွင္ေက်ာ္ႏိုင္ပါ့မလားတဲ့ ..။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာေတာ့ ကိုယ့္ဖာသာ ေတြးၿပဳံးၾကေပးေတာ့ဗ်ာ…။
crd