တစ္ခါက ပုဏၰားႀကီးက နန္းေတာ္ထဲ အခစားဝင္ရင္း ရွင္ဘုရင္နဲ႔ အလြန္တရာ ရင္းႏွီးသူျဖစ္တာေၾကာင့္ အတြင္းေဆာင္ထဲကို ရွင္ဘုရင္နဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ဝင္လာခဲ့တယ္။
ရွင္ဘုရင္နဲ႔မေတြ႕ပဲ ရွင္ဘုရင္ရဲ႕မိဖုရား စက္ေတာ္ေခၚေနတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။လုံခ်ည္က ေလွ်ာ့ေတာ့ေတာ့နဲ႔ဆိုေတာ့ တပ္မက္ဖြယ္အာ႐ုံကို ျမင္ေတြ႕သြားတယ္။
ပုဏၰားႀကီးလည္း ဆက္ေနလို႔ မသင့္ေတာ္တာနဲ႔ ျပန္ထြက္ သြားခဲ့တယ္။ မိဖုရားႀကီးကလည္း ေျခသံၾကားလို႔ လန္႔ႏိုးလာၿပီး တံခါးေပါက္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပုဏၰားႀကီးရဲ႕ ေက်ာျပင္ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။
အဝတ္အစားကို ျပန္ျပင္ဝတ္ရင္း စိတ္ထဲမလုံမလဲျဖစ္ရင္း မိဖုရားႀကီး က်န္ေနခဲ့တယ္ေပါ့။ေနာက္ရက္ေတြက်ေတာ့ ပုဏၰားႀကီး နန္းေတာ္မဝင္ေတာ့ဘူး ပုဏၰားႀကီး ေနမေကာင္းလို႔ အခစားမဝင္ႏိုင္ေၾကာင္း ရွင္ဘုရင္ကို ေလွ်ာက္တင္ထားေၾကာင္းလည္း သတင္းစကားၾကားလိုက္ရေတာ့ မိဖုရားႀကီးက စဥ္းစားတယ္
ဟိုတစ္ေန႔က ကိစၥနဲ႔ပက္သက္ ေနသလားေပါ့ ပုဏၰားႀကီးက ပညာေတာ္တယ္ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားတယ္ တိုင္းျပည္အတြက္ အားကိုးရလို႔ ဘုရင္ႀကီးကလည္း အားထားေနရတယ္။
ပုဏၰားႀကီးကလည္း ဟိုတစ္ေန႔က ျမင္ခဲ့ရတဲ့ မိဖုရားရဲ႕ ေနေရာင္မခတဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာအလွကို မ်က္စိထဲကကို မထြက္ဘူး ခက္တာက ရွင္ဘုရင္ရဲ႕မိဖုရား ရွင္ဘုရင္ကိုသတ္ ပလႅင္ေပၚတက္ႏိုင္မွအလို ဆႏၵျပည့္ဝရမယ့္အျဖစ္။
ရင္ထဲျဖစ္တဲ့ ေဝဒနာကို က်ိတ္ခံစားရင္း စားလို႔လည္းမရ အိပ္လို႔လည္းမရ ႀကံမရစည္မရ ျဖစ္ေနတုန္း နန္းတြင္းအေစခံ တစ္ေယာက္က မိဖုရားအလွေဒဝီက ပုဏၰားဆီကို အခစားဝင္ေစ အမိန္႔ေတာ္ ေခြၽလိုက္သတဲ့။
အိုးရင္ေတြ တလွပ္လွပ္ ဘဝင္မွာေလဟပ္သလို ျမင္ခ်င္စိတ္နဲ႔ သိခ်င္စိတ္က မစားႏိုင္မေသာက္ႏိုင္နဲ႔ အိပ္ယာထဲလဲေနတဲ့ ပုဏၰား ေဆးေကာင္းစားလိုက္သလို ေငါက္ကနဲထ နန္းေတာ္ကို ႂကြၿပီေပါ့။
နန္းေတာ္လည္းေရာက္ေရာ မိဖုရားႀကီးက အၿပဳံးေလးနဲ႔ႀကိဳဆိုရင္း ပုဏၰာႀကီး ေနမေကာင္းဘူဆိုလို႔ ေမးလိုက္ေတာ့။ မွန္လွပါဘုရား အိပ္လို႔လည္းမေပ်ာ္ စားလို႔လည္းမရ ရင္ထဲမွာ တမ္းတေနတာက ဘာလိုလိုညာလိုလိုနဲ႔ ဘာကိုမွ အလိုမက် ျဖစ္ေနရပါတယ္ဘုရားလို႔ လူႀကီးၾကဴနည္းနဲ႔ စကားလမ္းခင္းၾကဴသံေလးနဲ႔ ေလွ်ာက္တင္ တာေပါ့ေလ။
မိဖုရားႀကီးကလည္း ေၾသာ္ပုဏၰားႀကီးရယ္ က်မကလည္း ဒါကို သိလို႔ ပုဏၰားႀကီးအတြက္ ေဆးေကာင္းသုံးခြက္ ေဖာ္စပ္ေပးထားပါတယ္လို႔ အၿပဳံးေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္ရင္း ေရွ႕မွာတင္ထားတဲ့ ေဆးခြက္ကို လက္ကမ္းေပးလိုက္ေတာ့ ကိုေ႐ႊပုဏၰားက ဘာေျပာေကာင္းမလည္း
တစ္က်ိဳက္တည္းေပါ့ ေမာ့ခ်ျပစ္လိုက္တယ္ ဘာမွေမးမေနေတာ့ဘူး ခ်စ္သူတိုက္တဲ့ ေဆးေလ ေကာင္းမွ ေကာင္းေပါ့။
မိဖုရားက ေနာက္တစ္ခြက္ ကမ္းေပးလိုက္ျပန္တယ္ ပုဏၰားက လည္း ေမာ့ခ်ျပစ္လိုက္တာပဲ ဒီတခြက္က်ေတာ့ ေဆးအရသာကို နည္းနည္း
ခံစားမိသြားတယ္။ ဒုတိယခြက္ကုန္သြားေတာ့ မိဖုရားက တတိယေျမာက္ ေဆးခြက္ကို ကမ္းေပးျပန္တယ္ ပုဏၰားက နည္းနည္းတြန္႔လာၿပီ ေဆးခြက္ကိုေသခ်ာ ၾကည့္ေနတယ္။
မိဖုရားက ေသာက္လိုက္ပါ ပုဏၰားႀကီးရယ္ အားရွိသြားၿပီး ေရာဂါေပ်ာက္တာေပါ့လို႔ ခ်ိဳခ်ိဳေလးေျပာလိုက္ေတာ့ ေမာ့ခ်လိုက္ျပန္တယ္။ဒီတစ္ခါေတာ့ ပုဏၰားက မိဖုရားကို ေသခ်ာ ျပန္ၾကည့္တယ္။ ေနာက္စဥ္းစားေနတယ္ ဘာလည္းေပါ့။
မိဖုရားကလည္း ဒါကိုရိပ္မိေတာ့ ပုဏၰားႀကီး
၁။ပထမခြက္က ဘာခြက္လည္းလို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ေၾကးခြက္ပါဘုရားတဲ့ ဘာအရသာရွိလည္းဆိုေတာ့ ဖန္တန္တန္နဲ႔ပါ ဘုရားတဲ့
၂။ ဒုတိယခြက္က ဘာခြက္လည္း ပုဏၰားႀကီးဆိုေတာ့ ေငြခြက္ပါဘုရားတဲ့ ဘာအရသာ ရွိပါသလည္းဆိုေတာ့ ဖန္တန္တန္ပါပဲ ဘုရားတဲ့
၃။ တတိယခြက္ကေကာ ဘာခြက္လည္း ပုဏၰားႀကီးဆိုေတာ့ ေ႐ႊခြက္ပါဘုရားတဲ့ ဘာအရသာမ်ား ရွိသလည္းဆိုေတာ့ ဖန္တန္တန္ပါပဲဘုရားတဲ့
ပုဏၰားႀကီးက မိဖုရားရဲ႕ အေမးကို ေျဖေနရင္းနဲ႔ စဥ္းစားမိလာတယ္ ေၾသာ္အေပၚယံ ခြက္ကသာေျပာင္းေပမယ့္ အထဲက အရသာက မေျပာင္းဘူးဆိုတာ မိဖုရားက ေျပာခ်င္ေနတာပဲ။
ဘာေၾကာင့္ ေျပာခ်င္ေနတာလည္းလို႔ ထပ္စဥ္းစားေတာ့ မိဖုရားကို စြဲလွမ္းနစ္သက္မိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပဲ။မိဖုရားအေဆာင္ အေယာင္ေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ ေ႐ႊခြက္နဲ႔တူတယ္။ အိမ္ကပုဏၰမက ပုဏၰား အေဆာင္အေယာင္နဲ႔ဆိုေတာ့ ေငြခြက္နဲ႔တူတယ္။
အရသာကေတာ့ ဖန္တန္တန္ႀကီးပါပဲေပါ့ ဒါကိုမိဖုရားက ေျပာခ်င္တာပဲဆိုၿပီး သေဘာေပါက္သြားတယ္။ မွန္လွပါ သေဘာေပါက္ပါၿပီ မိဖုရားႀကီး မိဖုရားႀကီးက ပညာရွိပါ ေပတယ္လို႔ ခ်ီးမႊန္းလိုက္တယ္။
မိဖုရားႀကီးကလည္း ပုဏၰားႀကီးကလည္း ပညာရွိပါေပတယ္လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့မွ ပုဏၰားႀကီးလည္း စိတ္ေရာဂါေတြေပ်ာက္ၿပီး ပုံမွန္အတိုင္းပဲ စားႏိုင္အိပ္ႏိုင္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္သြားပါေတာ့တယ္။
ဒီလိုနားလည္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အိမ္ေထာင္ဖက္အေပၚ သစၥာေဖါက္စရာ မလိုေတာ့ဘူးေပါ့။ အားလုံးက ဖန္တန္တန္ပဲေလမဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ အေျချပဳပဌာန္းတရားေတာ္ စာအုပ္မွ အာ႐ုံအေၾကာင္း ရွင္းျပပုံ ဥပမာကိုမွီျငမ္းပါသည္။
crd