စိတ္မႏွံ႔ပဲ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ခဲ့တဲ့ ကုန္းေဘာင္ေခတ္က ဘုရင္တစ္ပါးအေၾကာင္း

စိတ္မႏွံ႔ပဲ တိုင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ခဲ့တဲ့ ကုန္းေဘာင္ေခတ္က ဘုရင္တစ္ပါးအေၾကာင္း

ကုန္းေဘာင္မင္း ဆက္ ၈ ဆက္ေျမာက္မင္းျဖစ္သူ သာယာဝတီမင္း (ေခၚ)ကုန္းေဘာင္မင္း (ေခၚ) ေ႐ႊဘိုမင္း မွာ စိတ္ေနာက္သြားေသာမင္းအျဖစ္ထင္ရွားသည္။ ငယ္မည္မွာ ေမာင္ခင္ျဖစ္သည္။ ေနာင္ေတာ္ ဘႀကီးေတာ္မင္း ကို ပုန္ကန္ၿပီး ထီးနန္းရယူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ပုန္ကန္ရျခင္းမွာ ေနာင္ ေတာ္ သည္ စိတ္မက်န္းမမာျဖစ္ေနသည္က တစ္ေၾကာင္း ၊ နန္းတြင္းတြင္ နန္းမေတာ္ မယ္ႏု ႏွင့္ မင္းသားႀကီးေမာင္အိုတို႔က ခ်ယ္လွယ္ခ်င္သလိုခ်ယ္လွယ္ေနၾကသည္က တစ္ေၾကာင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။သာယာဝတီမင္း ၏ ပုန္ကန္မႈ ကို ဘႀကီးေတာ္ကတပ္မ်ားေစလႊတ္၍ ႏွိမ္ႏွင္းေစခဲ့ေသာ္လည္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ေပ။

ေနာက္ဆုံးတြင္ ဘႀကီးေတာ္သည္ညီျဖစ္သူ သာယာဝတီမင္း အား ထီးနန္း လႊဲေပး လိုက္ရေတာ့သည္။ ေနာင္ေတာ္ အား ခမည္းေတာ္အရင္းကဲ့သို႔ ေစာင့္ေရွာက္ကာ စိတ္ခ်မ္းသာစြာေနေစသည္။ နန္းမေတာ္ မယ္ႏု တို႔ကိုလည္း မကြပ္မ်က္ပဲ အက်ယ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ေနေစခဲ့သလို တူေတာ္ေညာင္ရမ္းမင္းသား(စၾကၤာမင္းသား) ကိုလည္း

သားေတာ္ႀကီး မ်ားႏွင့္ တန္းတူမင္းသားႀကီးအဆင့္ေပးခဲ့ေသာ္လည္း တစ္ႏွစ္ခန႔္အၾကာတြင္ ပုန္ကန္ရန္ႀကံစည္သည္ဟုဆိုကာ ေရခ်ကြပ္မ်က္သည္။ သုံးႏွစ္ခန႔္အၾကာတြင္ မယ္ႏုက ေထာင္တြင္းမွ အစ္ကိုျဖစ္သူ၏ အေပါင္းအပါမ်ားႏွင့္ နန္းလု ရန္ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္ ႀကံစည္ဆက္သြယ္သျဖင့္

မယ္ႏုအား ေရခ်ၿပီး ေမာင္အိုႏွင့္ အေပါင္းအပါမ်ားကို ေထာင္တြင္း တြင္ပင္ ကြပ္မ်က္ခဲ့သည္။ ထိုအထဲတြင္ အစပထမက ျမဝတီမင္းႀကီးဦးစလည္း ပါခဲ့ၿပီး ဘုန္း ေတာ္ ဘြဲ႕အေရးေကာင္း၍သာ လြတ္ေျမာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေနျပည္ေတာ္ကိုလည္း အမရပူရသို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခဲ့သည္။ နန္းတက္စတြင္ တိုင္းျပည္ အားတည္ၿငိမ္ေအာင္ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။

အဂၤလိပ္တို႔ကိုလည္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္တုန႔္ျပန္တတ္သည္။ သို႔ေသာ္ေနာက္ပိုင္းတြင္ စိတ္မမွန္ေတာ့။ ၁၈၄၄ခုႏွစ္မွ စ၍ ေသြးပ်က္သလိုျဖစ္လာသည္။ အိပ္တတ္၍မေပ်ာ္ ၊ ပြဲေတာ္တည္ၿပီးလွ်င္ လက္ေဆးရန္ ေမ့ေလ်ာ့လာသည္။ အစားအေသာက္ နည္းလာသည္ ။ အၿမဲၿပဳံးေယာင္ျပဳေနတတ္ၿပီး လွံတိုတစ္ေခ်ာင္းကိုင္ကာ အေဆာင္မ်ားကူးေနတတ္သည္။

လူေတြ႕လွ်င္ ဟဲ့ ေမာက္လုံးလား ၊ ေမာက္ျပားလား ဟု ေမးတတ္သည္။ ႐ိုေသစြာ ဒူးတုပ္၍ အလိုက္သင့္ေျဖရသည္။ ေျပးေပါက္ကိုလည္း ႀကိဳရွာထားရသည္။ ေဆးဝါး မႏၲရားေဆာင္ထား၍ ရွိန္း ဆာယာပိုေမာက္လွ်က္ ကိုယ္ေပ်ာက္ေနၿပီဟု ႂကြားေျပာတတ္သည္။

ေတာင္ရွည္ဝတ္လဲေတာ္ကို ေခါင္းၿမီးၿခဳံၿပီးတိုင္ကြယ္တြင္ ဝင္ပုန္းေနေသာ သာယာဝတီမင္းကို မိဖုရားမျမေလးက ကိုယ္ေပ်ာက္ေန၍ မျမင္ရပါဟု ညာေျပာရသည္။လမ္းသြားလွ်င္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မႂကြ ၊ ခုန္ သည္ ၊ ပ်ံသည္ ၊ လႊားသည္။ ထီးေတာ္မိုးမွာ ေနလုံေအာင္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္မမိုးႏိုင္ ။

ေနလုံေအာင္မမိုးရေကာင္းလားဟု အျပစ္တင္ကာ ထီးေတာ္ မိုးတစ္ေယာက္ကို ကိုယ္တိုင္ကြပ္မ်က္ခဲ့သည္။ ေနာက္ထီးေတာ္မိုးမ်ားမွာ မင္းတရားႀကီးကိုယ္ေပ်ာက္ေနသည္ ဟု ဆိုကာ ရွာေဖြေနသည့္ပုံ ျပရသည္။ ထိုအခါမွ သာယာဝတီမင္းက ‘ျမင္ေစ’ ဟု ဆိုမွ ထီးကိုေနသားတက် ျပန္ေဆာင္းရသည္။

တစ္ခါတြင္ အိမ္သာသို႔သြားခိုက္ မိန္းမစိုး ႏွစ္ေယာက္ကို ကိုယ္တိုင္ဓားျဖင့္ မႊန္းသတ္သည္။ ေသဟန္ေဆာင္၍ တစ္ဦးလြတ္ေျမာက္သြားသည္။မင္းတရားႀကီး သြက္ သြက္ လည္ေနေအာင္ စိတ္ေနာက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ‘ေတာင္အင္းစား’ ဆိုသူက လႊတ္ေတာ္ ဝန္ႀကီးမ်ားအား သတင္းေပးသည့္အခါ လႊတ္ေတာ္မ တက္ဝံ့ေတာ့ေသာ ဝန္ႀကီးမ်ားက သားေတာ္ ပုဂံမင္းလက္သို႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာကို လႊဲေပးလိုက္ရေတာ့သည္။ကိုးကား :ျမန္မာ့သမိုင္းထဲက အထင္ကရ ဇာတ္ေကာင္မ်ား – ေမာင္ၾကည္သန႔္

Credit: ျမန္မာ့စြယ္စုံက်မ္း