နွားလို မတွေးတတ်တဲ့လူနဲ့ လူလို မတွေးတတ်တဲ့ နွား(တချို့လူတွေနဲ့တော့ ကွက်တိပဲမှန်နေရော)

တခါက လူတစ္ေယာကၠ အိမ္ေနာကၻက္ ၾကကႅပၼြာ ျႏားတစ္ေကာငၷဲ႔ ဆီဆုံ လြည့္ေနရင္း ခဏ ထားခဲ့ၿပီး အိမ္ေ႐ြ႕မြာ ေေရျႏးၾကမ္းငြဲ႔ ေသာက္ေန သတဲ့။

အဲဒီတုႏ္းမြာ လမ္းေပၚမြာ လူစိမ္း ဧည့ၱစ္ေယာက္ ်ဖတႅာတာ ်မငႅိဳ႕ ေေရျႏးၾကမ္း ေသာကႅြမ္း ဖိတႅိဳက္ သတဲ့။

သူ႔အရပ္ ကိုယ့္ေဒသ မိုးေလဝသ ေအၾကာင္း၊ စိုက္ေရးပ္ိဳးေရး ေအၾကာင္း အလႅာပ သလႅာေပၾတ ေ်ပာေနၾကရင္း

အိမ္႐ြငၠ ၾကမ္း်ပင္ ကို ႏြငၱံ (ျႏားကႏ္) နဲ႔ “ ်ဗႏ္းကနဲ ” ႐ိုကႅိဳကၱယ္။ ၿပီးေတာ့… စကား ဆက္ေ်ပာၾက်ပႏၲယ္။ ေတအာင့္ေလာက္ အၾကာ ၾကမ္း်ပငၠိဳ ႐ိုကႅိဳက္်ပႏ္ေရာ…

ဧည့္သၫ္ လူစိမ္းလၫ္း အိမ္႐ြင္ရဲ႕ ထူးဆႏ္းတဲ့ အ်ပဳအမူေၾကာင့္ ေအၾကာင္းရင္းကို ေမးၾကည့ၼိသတဲ့။ “ ေမးစမ္းပါေရစဦး… ေနာင္ႀကီးရယ္… စကားေ်ပာေနရင္း ေနာင္ႀကီးက ၾကမ္း်ပငၠိဳ ခဏခဏ ‘ တ်ဗႏ္း်ဗႏ္း ’ ႐ိုက္ေနတာ ဘာေသဘာလဲဗ္

” အိမ္႐ြငၠ ” ဒီလိုဗ္… က္ဳပၠ အိမ္ေနာက္ေဖးမြာ ျႏားနဲ႔ ဆီျပတ္ေနတာေလ။ ေခလာက္သံက တိတ္ၾသားေတာ့ ဒီျႏား က ဆုံမလြည့ၸဲ ရပ္ေနလို႔ က္ဳပၠ ႏြငၱံ႐ိုက္ အသံ ေပးေနရတာ…။

ကိုင္း… အခု က္ဳျပၷားရဲ႕ ေခလာက္သံကို မိတ္ေၾဆၾကားတယ္ မဟုတႅား၊ သူ ဆုံလြည့္ေနၿပီေလ” လူစိမ္းက ဘဝင္ မက္သလိုနဲ႔ “ ဒီလို်ဖင့္ ေနာင္ႀကီးရယ္…

ခငၺ္ားရဲ႕ ျႏားက ဆုံကို ႀဆဲခ္င္ဟႏ္ေဆာင္ၿပီး ေ်ခစုံ ရပ္ေနရင္းက ေခါင္းကို လႈပ္ရမ္းၿပီး ေခလာက္သံ ေပးေနရင္ေရာဗ္ာ…”

ဒီအခါမြာ အိမ္႐ြငၠ အခုလို ်ပႏ္ေ်ပာလိုက္ ပါတယ္။ “ ဒါေကတာ့… မိတ္ေၾဆက လူဆိုေတာ့ လူလို ေၾတးတာကိုး ဗ္။ သူက ျႏားေလဗ္ာ… ျႏားလိုပဲ ေၾတးေတာ့မြာေပါ့တဲ့။

လူထုဦးလြ ်မႏၼာ့႐ိုးရာ ပုံ်ပငၼ္ားမြ

Unicode

တခါက လူတစ္ေယာက္က အိမ္ေနာက္ဘက္ ကြက္လပ္မွာ ႏြားတစ္ေကာင္နဲ႔ ဆီဆုံ လွည့္ေနရင္း ခဏ ထားခဲ့ၿပီး အိမ္ေရွ႕မွာ ေရေႏြးၾကမ္းငွဲ႔ ေသာက္ေန သတဲ့။

အဲဒီတုန္းမွာ လမ္းေပၚမွာ လူစိမ္း ဧည့္တစ္ေယာက္ ျဖတ္လာတာ ျမင္လို႔ ေရေႏြးၾကမ္း ေသာက္လွမ္း ဖိတ္လိုက္ သတဲ့။

သူ႔အရပ္ ကိုယ့္ေဒသ မိုးေလဝသ အေၾကာင္း၊ စိုက္ေရးပ်ိဳးေရး အေၾကာင္း အလႅာပ သလႅာပေတြ ေျပာေနၾကရင္း

အိမ္ရွင္က ၾကမ္းျပင္ ကို ႏွင္တံ (ႏြားကန္) နဲ႔ “ ျဗန္းကနဲ ” ႐ိုက္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့… စကား ဆက္ေျပာၾကျပန္တယ္။ တေအာင့္ေလာက္ အၾကာ ၾကမ္းျပင္ကို ႐ိုက္လိုက္ျပန္ေရာ…

ဧည့္သည္ လူစိမ္းလည္း အိမ္ရွင္ရဲ႕ ထူးဆန္းတဲ့ အျပဳအမူေၾကာင့္ အေၾကာင္းရင္းကို ေမးၾကည့္မိသတဲ့။ “ ေမးစမ္းပါရေစဦး… ေနာင္ႀကီးရယ္… စကားေျပာေနရင္း ေနာင္ႀကီးက ၾကမ္းျပင္ကို ခဏခဏ ‘ တျဗန္းျဗန္း ’ ႐ိုက္ေနတာ ဘာသေဘာလဲဗ်

” အိမ္ရွင္က ” ဒီလိုဗ်… က်ဳပ္က အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ ႏြားနဲ႔ ဆီပြတ္ေနတာေလ။ ခေလာက္သံက တိတ္သြားေတာ့ ဒီႏြား က ဆုံမလွည့္ပဲ ရပ္ေနလို႔ က်ဳပ္က ႏွင္တံ႐ိုက္ အသံ ေပးေနရတာ…။

ကိုင္း… အခု က်ဳပ္ႏြားရဲ႕ ခေလာက္သံကို မိတ္ေဆြၾကားတယ္ မဟုတ္လား၊ သူ ဆုံလွည့္ေနၿပီေလ” လူစိမ္းက ဘဝင္ မက်သလိုနဲ႔ “ ဒီလိုျဖင့္ ေနာင္ႀကီးရယ္…

ခင္ဗ်ားရဲ႕ ႏြားက ဆုံကို ဆြဲခ်င္ဟန္ေဆာင္ၿပီး ေျခစုံ ရပ္ေနရင္းက ေခါင္းကို လႈပ္ရမ္းၿပီး ခေလာက္သံ ေပးေနရင္ေရာဗ်ာ…”

ဒီအခါမွာ အိမ္ရွင္က အခုလို ျပန္ေျပာလိုက္ ပါတယ္။ “ ဒါကေတာ့… မိတ္ေဆြက လူဆိုေတာ့ လူလို ေတြးတာကိုး ဗ်။ သူက ႏြားေလဗ်ာ… ႏြားလိုပဲ ေတြးေတာ့မွာေပါ့တဲ့။

လူထုဦးလွ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ပုံျပင္မ်ားမွ crd